Vroeger gingen we vaak in Zwitserland op vakantie. Als ik daaraan terugdenk denk ik meteen aan het ricolasnoepje waar mijn broer bijna in stikte (dat geloofde hij tenminste) en de heerlijke harde hazelnootkoekjes. Als souvenir gingen die koekjes in mijn koffertje mee naar huis. Ik was er zo dol op dat ik er heel zuinig op was. Zo zuinig dat ik ze in een blikje ergens achter in een kast had verstopt zodat mijn broer ze niet kon vinden. Een jaar later kwam ik dat blikje weer tegen, en was helemaal blij dat er nog steeds hazelnootkoekjes in zaten! Pas nadat ik een hap had genomen kwam ik erachter dat wurmpjes ook van oude koekjes houden…
Vorige week had ik cantuccini gemaakt naar het recept van Cees Holtkamp op foodtube:
www.youtube.com/watch?v=6dWnchcjkLA
Het deed mij denken aan die Zwitserse hazelnootkoekjes. Vanmiddag met kleine aanpassingen in het recept aan de slag gegaan. En ja hoor, als ik mijn ogen dicht doe en op zo’n koekje knabbel dan smaakt het bijna net als vroeger.
Aanpassingen in recept:
- 50 gram hazelnootmeel en 75 gram bloem ipv 125 bloem
- 2 zakjes vanillesuiker
- Hazelnoten ipv amandelen
Als ik zuivel of vlees(waren) niet vertrouw dan laat ik het mijn kat proberen. Eet ze het niet dan kan het weg.
BeantwoordenVerwijderenBelooft is belooft : ) ik neem een zak of twee koekjes mee uit Zwitserland...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Jerome
Je bent een schatje Jerome! En als ze op zijn dan maak ik keertje deze cantuccini voor jou. liefs.
BeantwoordenVerwijderen